EĞİTİM VE SOSYALLEŞME

          Sosyalleşme, bireyin içinde bulunduğu topluma veya grua uyumunu ve katılımını sağlayan temel bir sosyal  süreç olarak tanımlanabilir.Sosyalleşme ile birey bir sosyal gruba katılır, toplumun üyesi olur. Grupta veya toplumdaki sosyal normları, rolleri, kültürü öğrenir ve içselleştirir.

         Sosyalleşme süreci, çocuğun doğumdan başlayan ve tüm yaşamı boyunca devam eden uzunca bir dönemi kapsar. Ailede gözlerini dünyaya açan bir bebek, yaşamın diğer evrelerinde, çocuk, genç, yetişkin ve yaşlı olarak, ailede, sokakta, oyun ve arkadaş grupları, meslek grupları içerisinde , kitle iletişim araçlarıyla ilişki ve etkileşim çerçevesinde sosyalleşir.
       

      Sosyologlar, sosyalleşme veya toplumsallaşmayı birincil sosyalleşme ve ikincil sosyalleşme olarak sınıflandırılıp incelerler.

      Birincil sosyalleşme, erken çocukluk döneminde, aile ve küçük arkadaş grupları içerisinde bilgi, dil, motivasyon, duygu ve heyecan yönünden çocuğun şekillendirilerek topluma uyumlu hale getirilmesi süreci olarak tanımlanır.

        


İkincil sosyalleşme, aile, küçük arkadaş ve oyun gruplarının ötesinde, okul gibi eğitim kurumları, meslek grupları içerisinde ve kitle iletişimin araçları çerçevesinde meydana gelen bir sosyalleşme biçimidir.






                                                


           Eğitim, sosyalleşmenin özel bir görünümü veya şeklini oluşturur (Ergun,1994: 60). Eğitim ve sosyalleşme derken, daha çok okul ve örgün eğitim kurumları akla gelir. Özellikle, çağdaş endüstriyel toplumlarda okulun sosyalleşme sürecindeki rolü daha da önem kazanmıştır. Aile çocuğun birincil informel sosyalleştirme, okul ise ikincil formel sosyalleştirme aracıdır.